یک نقطه

اسم و رسم است مجازی همگی قلّابیدر به در مثل کسانیکه ندارند جائیهرکه را خواسته اند سربه سرش بگذارنداد نمودند و گفتند شما با مائیعاقلان فاصله دارند از این غائله هامی گریزد ز چنین دامگه هر دانائیزیرکان هیچ زمانی نشوند بازیچهمرغ زیرک نزند بال به هر صحرائیباز با بازو کبوتر و کبوتر پروازسنخیّت اصلِ یکی بو یک نقطه...

خواب دیدم آتشی سوزنده امبر گروه داعشی فرمانده امامرو فرمان جنایت میدهمنفس ارکستر است و من خواننده امخشمگین چون شعله های پر شرارهرچه زیبا بود را سوزانده امدر میان خواب آمد یاد منادّعاهای به کل بیهوده امآنچه در نفس است رویا میشودمن چنینم ، واقعاً درمانده امنیست در املای ننوشته غلطچون نوشتم در غلط ها م یک نقطه...

 از شبِ اوّل به روزِ انقلاب دیدمت در متن تصویری به قاب اوّلین روحانیِ در جامِ جم خاطراتت مانده در دل بی نقاب   ایستادی سربلندو سرفراز در زمان جنگ و هنگام نیاز دستِ حق همراهِ تو سردارِ ما کاروان در راه و ره راهی دراز   ساختی با همّتت این خانه را کرده ای آباد بس ویرانه را سدّ و راه و بندر از تو یادگار آبرو دادی تو صاحبخانه را   بوده ای سردار در سازندگی ایستادی در تمام زندگی قبل و بعد از انقلابت انقلاب تو نماد اعتدال و بندگی   یادگار زحمتت بوده نظام داده ای با رنجِ خود بر آن قوام نقشه ها بود از برای رنجشت تو ولی هرگز نیفتادی به دام   استقامت را به ما آموختی مثل شمعی در شب ما سوختی مصلحت اندیش بودی ، با خِرد لب برای حفظ کشور دوختی   احترام ملّت است دنبال تو بوده در راه هدف اعمال تو زندگی اینست ،یعنی عبرت است می کند اعمال تو اجلال تو. احمد یزدانی یک نقطه...

هوالوفا : هاشمی ،ای امیرِ تابنده ای کبیرِ سخی و سازنده ای تو سردار نامی ایران جنگِ مارا تو بوده فرمانده گسترش در صنایعِ کشور مستقل گشتن از پدرخوانده صنعتِ نفت و گازو پالایش از تو وابستگی شده رانده ایده های بزرگ و طوفانی خاطراتش برای ما مانده در زمانِ خزانهِ خالی مشکلات از تو بوده درمانده مردِ میدان دانش و تدبیر با سیاست وَ شیرِ غرّنده حالیه میشود جفا بسیار دشمنانت چو گرگِ درّنده روبرو مخلصندو چاکر تو در خفا بر خدا نیَند بنده چون خدا داری و نگهبانست می کُشد ، میکند خودش زنده میشناسد تورا وَ قَدرِ تو را ملّتِ باوفا وَ دل زنده نازنین،  غم نخور چو صد با توست حضرتِ رهبرِ تنابنده رازِ مطلب در این جهان این است نشوی بی هزینه ارزنده میشود دید روبرو را ، که ابرهای عبوس شد رانده بر لب مردو زن در این کشور می نشیند از اسم تو خنده می رسد مرگ و شک ندارم من بعد از آن میشوی تو پاینده میکنم بعدِ مرگِ تو شعرم، منتشر ، تا بماند از بنده . احمد یزدانی یک نقطه...

یک نقطه...

شهر می ترسید از او ،او گفت ترساندی مرا   برده ام لذّت من از ترساندنِ آدم نما   چند روزی نوبتش شد پشت میزو کار خلق  مردم از دستش اسیر و کرده جان در شیشه ها  بوی مُردار است ساطع از مرام رشوه خوار  گرچه آنرا هدیه ای بشمارد از خلق خدا  دیده ام من کار و کِشتِ سُنّتی با گاو و خیش  چشم دیگر دید ابزار مدرنِ روز را  مثل انسان زمان حاضر اصلاً نوبر است  رفته انسانیّت انسان به قعرِ قهقرا  فصل پائیز است هنگامِ شمار جوجه ها  کاش باور بود حاکم ، دین نمیشد نخ نما.  https://t.me/ahmadyazdanyکوتوال یک نقطه...

یک نقطه...

  هُرمِ بلا تا به ثریّا رسیدشعله ی سوزان به دل ما رسیدبر تن کشور شده رخت سیاهناله به هر خانه زِ بخت سیاهپرچم آتش همه جا در هواتابلوی هر کوی و خیابان عزاکوهِ یقین گشته به شک مبتلاروزنه ها بسته و غوغا به پاهمهمه ها از غم آتش نشانماتمِ دل ماتمِ آتش نشانعاشق دلسوخته ی پاکبازعشق به اثبات رسانده است باززد به دل آتش سوزنده تادست دعا برده به عرش عاشقاناز تهِ دل داد برآرند خداسرد کن آتش تو به آتش نشان.احمد یزدانی   یک نقطه...

بوی بهمن آمدو خوشبو از آنجان میهن با همه هم میهناناز شمیم خاطراتش نسل مامی برد لذّت فراوان ،عاشقانبذل جان سخت است بذل هستی استاز شهیدان بذل شد بی منّت آندر طی این سالها شد انقلابآبدیده ، همچنان آتشفشانهمرهش بالیده قد افراشتیمدر فرازو در فرود ای دوستانسخت و طاقت سوز بودو پربلاشد هزینه پای استقلالمانرهزن راه بود شیطان بزرگذلّه شد از پایمردیهایماندر تمام عمر شاهان از وطنقطعه ای را برده اند بیگانگانجز زمانِ این نظام مردمیمردمان چشمان بیدار زمانیاد باد از همرهان پایداراز شهیدان و تمام دوستان.احمد یزدانی یک نقطه...